Rogalin jak nowy

    Rogalin jest jednym z najpiękniejszych założeń pałacowo-parkowych w Wielkopolsce. Kazimierz Raczyński wzniósł późnobarokową rezydencję w 2. połowie XVIII w. na skraju rozciągającej się szeroko doliny Warty. Klasycystyczny pałac przebudowany został w latach 80. XVIII w. przez najwybitniejszych wówczas architektów warszawskich: Dominika Merliniego i Jana Christiana Kamsetzera. Rogalin pozostał w rękach Raczyńskich do 1939 r
   Swoje szczególne miejsce w historii polskiej kultury zawdzięcza nie tylko artystycznej wartości obiektu, ale i wybitnym walorom kompozycyjnym układu przestrzennego rezydencji, powiązanego z naturalnym krajobrazem. Z Rogalinem i rodem Raczyńskich wiąże się również tradycja mecenatu kulturalnego i artystycznego o podłożu patriotycznym. Zaowocowała ona między innymi takimi dokonaniami, jak pierwsza w Wielkopolsce, funkcjonująca do dziś biblioteka publiczna ufundowana w Poznaniu w 1829 r. przez Edwarda Raczyńskiego czy galeria Edwarda Aleksandra Raczyńskiego z jego kolekcją 466 obrazów udostępnioną publiczności w budynku wzniesionym w tym celu w Rogalinie w 1910 r.
   Wpisując się w tę tradycję, Edward Bernard, prezydent RP na Uchodźstwie, ostatni prawowity właściciel rezydencji, a jednocześnie ostatni męski potomek rodu, utworzył w 1991 r. Fundację im. Raczyńskich przy Muzeum Narodowym w Poznaniu, przekazując rezydencję wraz z galerią obrazów Narodowi Polskiemu. Od 1949 r. założenie pałacowo-parkowe w Rogalinie stanowi Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu. Trzy lata później pałac wraz z oficynami i pozostałymi zabudowaniami podworskimi, a potem również park pałacowy wpisane zostały do rejestru zabytków jako posiadające wartość artystyczną, kulturalną i historyczną zabytki podlegające ochronie prawa.
  Do czerwca 2007 r. w Rogalinie można było zwiedzać dwa skrzydła pałacowe, Galerię Malarstwa oraz Powozownię. Sytuacja ta obniżała atrakcyjność turystyczną i edukacyjną całego założenia rezydencjonalnego. Jeszcze w tym samym roku udało się pozyskać środki na pierwszy etap rewaloryzacji zmierzającej do przywrócenia dawnej świetności założenia pałacowego. Po zakończeniu realizacji projektu zwiedzającym udostępniono: odnowioną Galerię Malarstwa, skrzydło północne z Gabinetem Londyńskim i Galerią Antenatów, Powozownię oraz korpus główny z odtworzoną architekturą wnętrz.
  Program drugiego etapu rewaloryzacji rogalińskiej rezydencji objął odtworzenie historycznych wnętrz i otoczenia w kształcie nadanym przez właścicieli do końca XIX i na początku XX w. Projekt został oparty o analizę dziejów rezydencji i zachodzących w niej przemian, materiałów ikonograficznych oraz wyniki badań konserwatorskich, podkreśla treści historyczne i artystyczne, które stanowią o indywidualności i niepowtarzalnej atmosferze pałacu. Założeniem drugiego etapu prac było również uczynienie Rogalina nowoczesną placówką muzealną przyjazną możliwie najszerszemu kręgowi odbiorców.
  W tym celu Muzeum zrealizowało działania, których efektem finalnym jest przywrócenie pierwotnego kształtu architektonicznego zespołu pałacowo-parkowego, wykonanie prac rekonstrukcji nawierzchni dziedzińca, przebudowa, prace modernizacyjne i remontowe obejmujące korpus główny, skrzydło południowe i północne pałacu, stajnię, Powozownię, dawny czworak dworski, Galerię Malarstwa, tzw. ujeżdżalnię, małą architekturę oraz ogrodzenie terenu. Zespół historyków sztuki dążył do odtworzenia historycznego charakteru wnętrz korpusu głównego oraz części pomieszczeń przyziemia skrzydła południowego pałacu i urządzenia ich jako ekspozycji muzealnej, która przywoływać ma rezydencję, którą do wybuchu II wojny światowej zamieszkiwały kolejne pokolenia rodu Raczyńskich. Wielkie zadanie podjął zespół konserwatorów przygotowując rekonstrukcje elementów architektonicznych, konserwację mebli i elementów wyposażenia wnętrz, a przede wszystkim odtworzenia biblioteki na podstawie zachowanych projektów Z. Hendla z 1893 r.

rogalin.mnp.art.pl
Opracowała Aleksandra Sobocińska

   Muzeum Dziecięce
W dwóch odrestaurowanych wnętrzach przyziemia korpusu głównego, podczas wspólnej zabawy z rodzicami lub w towarzystwie pracownika edukacyjnego, w otoczeniu historycznych mebli, replik dawnych zabawek, historycznych strojów i przedmiotów najmłodsi goście muzeum będą mogli poznawać historię pałacu, sylwetki jego mieszkańców, w tym również mieszkających tu kiedyś dzieci, ich obowiązki i zabawy.  Program edukacyjny Muzeum Dziecięcego jest przygotowany także z myślą o dzieciach niedowidzących i niewidomych. Grupy zorganizowane zapraszamy na lekcje menueta. Podczas zajęć tanecznych i zabaw prowadzonych w historycznej scenografii i strojach z epoki, dzieci poznawać będą muzykę i formy stylistyczne epoki rokoka, najwcześniejszego okresu w historii rogalińskiego pałacu. Twórczą aktywność dzieci rozwijać będą niewątpliwie warsztaty plastyczne, poprzedzone wizytą w galerii malarstwa, historycznych wnętrzach  lub pałacowym ogrodzie.

   Muzeum Dotykowe i udogodnienia dla osób z niepełnosprawnością
W głównym korpusie pałacu dostęp do kondygnacji przyziemia, parteru i I piętra  zapewnia winda dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Niewielkie różnice poziomów w kondygnacji przyziemia można będzie pokonać przy pomocy podjazdów i schodołazów. Goście muzeum z dysfunkcją wzroku (ale również osoby widzące) będą mogli poznać elementy rezydencji dzięki przeznaczonej do dotykania makiecie zespołu pałacowo-parkowego w Rogalinie z opisami w piśmie Braille’a, usytuowanej przy kasie muzeum. Zostaną też dla nich przygotowane plany parteru i piętra pałacu z oznakowaniem pomieszczeń. W historycznych wnętrzach znajdą się oznaczone obiekty muzealne i elementy trwałego wystroju pałacu, których formę i strukturę tworzywa, z jakiego zostały wykonane można będzie poznawać przez dotyk, natomiast w galerii malarstwa będą to albumy reliefowe dla niewidomych i słabo widzących z dziesięcioma wybranymi obrazami z kolekcji Edwarda Aleksandra Raczyńskiego.