Werona pielęgnuje pamięć o Julii i Romeo - Szekspirowskich kochankach. W Wielkopolsce natomiast, wciąż porusza historia nieszczęśliwej miłości polskiej dziewczyny i pruskiego oficera. Uroczysko w Puszczy Zielonce nazwano imieniem dziewczyny "Maruszka" i do dzisiejszego dnia okoliczni mieszkańcy dbają o znajdujące się tu mogiły. Tę piękną legendę postanowili utrwalić w krótkiej filmowej opowieści gimnazjaliści z Kiszkowa. 

Kuś to niewielkie wzgórze leżące pomiędzy dwiema wsiami: Gorzuchowem i Wilkowyją. Tu w 1761 roku odbył się jeden z ostatnich w Rzeczypospolitej proces o czary. Tę ogromną tragedię dziesięciu kobiet skazanych na śmierć ogniową przypomina i przenosi nas w wiek XVIII film "Kuś - historia zielarek z Gorzuchowa".

Puszcza Zielonka i jej okolice, to wspaniałe miejsce na grzyby, ryby, rowery lub pikniki. Chętnie tam jeździmy, by odpocząć po ciężkich trudach codziennych obowiązków. Większość z nas jednak nie wie, że puszcza ta gościła naprawdę wiele osobistości. Chadzając po lesie, nie zdajemy sobie sprawy, że być może stąpamy tymi samymi ścieżkami, co Napoleon Bonaparte czy Adam Mickiewicz.

Moja znajomość z rodziną Gillerów rozpoczęła się na cmentarzu parafialnym w Opatówku, czyli tam, gdzie pochowana jest znakomita większość moich zmarłych przodków. Gdy bywałam tam z prababcią jako dziecko, zawsze prowadziła mnie do grobowca stojącego niemalże naprzeciw kaplicy, zwieńczonego wysokim krzyżem, na ceglanej podmurówce. Mówiła wtedy: „Pamiętaj, że tu leży Jan Kanty Giller, pamiętaj, co ma napisane na tej tablicy, bo pewnie zdejmą, zapalimy świeczkę panu Stefanowi...”