Wronki leżą w odległości około 50 kilometrów od Poznania, w zakolu doliny Warty i na skraju rozległej Puszczy Noteckiej. Miasteczko liczy już sobie ponad 700 lat. Wiele się przez ten czas we Wronkach wydarzyło. Gotycka fara, klasztor franciszkanów, rynek otoczony starymi kamienicami oraz wąskie wronieckie uliczki były świadkiem wielu radosnych, ale i tragicznych wydarzeń. Wszystkie te ciekawe historie stara się nieustannie odsłaniać, chronić od zapomnienia i przekazywać kolejnym pokoleniom Muzeum Ziemi Wronieckiej, które w ubiegłym roku obchodziło dwudzieste urodziny.

Reymont jest kojarzony głównie z innymi częściami Polski, są przecież nawet jego „Lipce” - z "Chłopów" znamy dokładnie obraz tamtejszej wsi, która przecież nie jest wielkopolska. No nie jest. Skąd zatem Reymont u nas? I to kawałek dosłownie za moim lasem? Historia ta jest pasjonująca i wzrusza, jak mało która. Jak to zatem z tym Reymontem było?

Tak jak obiecałam poprzednio, dziś będzie o najbliższym moim sąsiedztwie - a jakże literackim;) Otóż o tym, że w Śmiełowie jest muzeum mickiewiczowskie wiedzą wszystkie wielkopolskie dzieci (mam nadzieję), ale dlaczego? - oto jest pytanie. Dlaczego w ogóle Wielkopolska rości sobie do wieszcza „prawa”? Odpowiedź jest prosta - spędził tu swego czasu kilka trudnych miesięcy.

Kto przejeżdżał pociągiem przez Puszczykowo, położone na trasie Poznań-Wrocław, zwrócił na pewno uwagę na zabytkową stacyjkę kolejową z charakterystyczną wieżą zegarową. To drewniany budynek, w którym przed laty mieścił się dworzec PKP. To także przykład letniskowego budownictwa z przełomu XIX i XX wieku. Mówiąc krótko - perełka Puszczykowa.